Setkání
se uskuteční vždy třetí středu v měsíci v klubovně ÚMČ Brno – Kohoutovice,
Libušina třída 27, 1. poschodí. Budova (s nápisy: Sauna, Solárium,
Posilovna, Mahenova knihovna aj.) se nachází při konečné zastávce autobusu č.
37, který jezdí z Mendlova náměstí (25 minut jízdy) a trolejbusu č. 29
jedoucího z centra města, z Brandlovy, resp. České ulice (trvání
jízdy 35 minut). Název stanice je „Jírovcova“. Použít lze také autobus č. 50.
Setkání se uskuteční v 18.00 hodin.
|
16. ledna |
Výroční členská schůze Beseda na téma „Slovanský charakter esperanta“ |
|
|
20. února |
Historie a současnost Kohoutovic |
Libuše Baroňová Zdeněk Závodný |
|
19. března |
85 let espetantského klubu v Přerově |
Květa Černá (Přerov) |
Programoj de
Místo schůzí: Starobrněnská ul. 15, přízemí domu. Ulice je
spojnicí mezi Zelným trhem a Šilingrovým náměstím v centru města. U vstupu
je zvláštní zvonek.
Začátek schůzí v 18.00
hodin.
|
2. ledna |
Jazykový koutek |
Hršel, Malovec |
|
9. ledna |
Island a Faerské ostrovy |
B. Krepčík |
|
23. ledna |
Carpe diem |
členové klubu |
|
30. ledna |
Výroční schůze klubu |
členové klubu |
|
6. února |
Jazykový koutek |
Hršel, Malovec |
|
13. února |
Silvestr v Malborku |
Mirek Hruška |
|
27. února |
Interlingvisté sněmovali |
Marek Blahuš |
|
5. března |
Jazykový koutek |
Hršel, Malovec |
|
12. března |
(O programech zatím není rozhodnuto.) |
|
|
26. března |
|
|
Kvar adventaj
kandeloj
Kvar
kandeloj brulis sur la adventa krono. Ili brulis tiel silente, ke estis
aŭdebla ilia milda parolo.
La unua
kandelo ekĝemis: „Mia nomo estas PACO. Mia lumo sendube lumas, sed la
homoj ne vivas pace.“ Ĝia lumeto videblis ĉiam malpli kaj malpli,
ĝis ĝi tute estingiĝis.
Lumo de la
dua kandelo ektremetis kaj la kandelo diris: „Mia nomo estas KREDO, sed mi
ĉi tie superfluas. La homaro deziras aŭdi pri Dio nenion. Ne estas
necese, ke mi lumu.“ La ĉambron aero trablovis kaj la dua kandelo
estingiĝis.
Mallaŭte
kaj triste aŭdiĝis la tria kandelo: „Mia nomo estas AMO. Jam mankas
al mi forto por lumi. Homoj min flankenmetis. Ĉiu vidas nur sin mem kaj
neniun alian, kiun li aŭ ŝi amus.“ En momento de la lasta skuo
estingiĝis ankaŭ tiu lumo.
Tuj sekve
la ĉambron envenis infano, rigardis la kandelojn kaj diris: „Vi ja devas
lumi kaj ne esti estingitaj.“ Kaj preskaŭ ĝi komencis plori.
En tiu
momento aŭdiĝis ankaŭ la kvara kandelo: „Ne timu! Dum mi lumas,
ni povas la ceterajn kandelojn lumigi denove. Mi nomiĝas ESPERO. La infano
ĉe la kvara kandelo bruligis alumeton kaj relumigis la ceterajn.
La flamo de espero en nia vivo neniam estingiĝu. Ni
ĉiuj devas pri la flamoj de PACO, KREDO, AMO kaj ESPERO konstante zorgi.
La adventaj kronoj kaj kandeloj sur ili al ni tion memorigadu…
|
La komitato de nia
societo deziras al vi agrablan kaj amoplenan Kristnasko-feston kaj
ĉion bonan por la nova jaro 2008 Nia deziro estas, ke ni plu
renkontiĝadu sanaj kaj bonhumoraj. |
En Brno 19.12.2007 Jan Werner